Historia Szkoły
Ks. Czesław Piotrowski, doskonale zdawał sobie sprawę jak wielka praca czeka Naród Polski by po odzyskaniu niepodległości w 1918 r. wykształcić nowe pokolenia Polaków. System oświaty był niejednolity, a w samym Poznaniu brakowało szkół, które kształciłyby obywateli na odpowiednim poziome i w duchu najlepszych polskich wartości. Z tej przyczyny już w 1920 r. Ks. Piotrowski założył własną szkołę przygotowawczą, uzupełnioną w 1923 r. o klasę czwartą z programem I klasy gimnazjum humanistycznego. Z czasem Kuratorium Oświaty wyraziło zgodę na uruchomienie przy niej niższego Gimnazjum Męskiego im. Adama Mickiewicza. W roku 1926 już jako gimnazjum wyższe, uzyskało ono niepełne prawa państwowe. Zainteresowanie szkołą było ogromne a liczba miejsc ze względów lokalowych ograniczona. Zajęcia odbywały się wyłącznie w godzinach popołudniowych w pomieszczeniach innych szkół przy ul. Strusia, Gancarskiej oraz Placu Ciętym (ul. Jarachowskiego). Sytuacja ta/ Taka sytuacja skłoniła dla ks. Piotrowskiego do podjęcia decyzji o budowie własnego gmachu szkolnego. W roku 1926 zakupił on plac przy ul. Marszałka Focha 92 (ob. ul. Głogowska) i już we wrześniu tego roku rozpoczęto prace budowlane pod kierunkiem inż. Adolfa Pillera oraz budowniczego Maksymiliana Garsteckiego. Prace postępowały w błyskawicznym tempie, by jeszcze we wrześniu 1927 roku, mogły rozpocząć się pierwsze zajęcia. Poświęcenia budynku w dniu 5 października, dokonał J. E. Prymas polski August kardynał Hlond w obecności ówczesnego prezydenta Poznania Cyryla Ratajskiego, kuratora Bernarda Chrzanowskiego, pozostałych władz miasta, kuratorium oraz rodziców wszystkich wychowanków. Wraz z przekazaniem gmachu do użytku, szkoła uzyskała pełne prawa gimnazjów państwowych, jako Prywatne Gimnazjum Humanistyczne im. Adama Mickiewicza w Poznaniu.
Moment poświęcenia szkoły, 5.10.1927 r. (AAP)
Ks. Piotrowski witający Prymasa Polski Kardynała Augusta Hlonda, który dokonywał poświęcenia szkoły, 5.10.1927 r. (AAP)
Przybycie na ceremonie Cyryla Ratajskiego , 5.10.1927 r. (zdjęcie z AAP)
Program poświęcenia Gmachu Prywatnego Gimnazjum Humanistycznego im. Adama Mickiewicza w Poznaniu, 5.10.1927 (AAP)
OPIS BUDYNKU
Budynek przygotowany był na przyjecie niemal 1000 osób wraz z kadrą nauczycielską, sekretariatem i służbą medyczną. Wyposażony w 20 nowoczesnych sal klasowych, każda dla 40 uczniów, gabinety naukowe, pracownie, laboratorium fizyko – chemiczne, salę rysunku i robót ręcznych ze specjalnymi stołami. Novum stanowiła sala gimnastyczna o powierzchni 130 m² z szatniami i natryskami. Ponadto w gmachu znajdowała się pokój nauczycielski zwany konferencyjnym, sala slajdu oraz gabinety lekarski i dentystyczny.
Budynek Prywatnego Gimnazjum Humanistycznego im. Adama Mickiewicza w Poznaniu, ok. 1930 r.
METODY NAUCZANIA
Do nowatorskich należały również metody nauczania. Ks. Czesław Piotrowski nadając szkole ton, wypracował kierunek dydaktyczno – wychowawczy oparty na współpracy grona nauczycielskiego i aktywnej postawie młodzieży. Pragnął by współpraca między nimi opierała się na relacji uczeń – Mistrz, jako wzór podając św. Jana Apostoła najukochańszego ucznia Chrystusowego, którego ustanowił patronem młodzieży swoich szkół. Ks. dyrektor niezwykle silny akcent kładł na wszechstronny rozwój intelektualny, patriotyczny i religijny młodego człowieka. Dla realizacji tych założeń zatrudniał wyłącznie wybitnych profesorów, doskonale wykształconych i charyzmatycznych mających kształcić i chować wzorowego obywatela.
Koncert na szkolnej auli, ok. 1930 r., (AAP)
Poświęcenie sztandaru XVII Drużyny harcerskiej im. Dezyderego Chłapowskiego, 15.06 1933 rok (zdj. pochodzi z Narodowego Archiwum Cyfrowego – NAC)
Pierwsza Komunia Święta na auli, pełniącej w takich momentach role kaplicy, b. daty. (AAP)
Boisko szkolne, zajęcia z wychowania fizycznego, b. daty (AAP)
OKUPACJA I WCZESNY OKRES POWOJENNY
O skuteczności metod ks. dr Piotrowskiego i jego współpracowników świadczą późniejsze losy wychowanków Gimnazjum. Wśród absolwentów szkoły znajdziemy wielu późniejszych księży, biskupów, profesorów, kierowników katedr i instytutów naukowych, urzędników państwowych a nawet posłów i senatorów. W czasie II Wojny Światowej wielu brało aktywny i ofiarny udział w Kampanii Wrześniowej, w działaniach wojennych poza granicami kraju, wielu też straciło życie w jego obronie na polu bitwy lub w obozach koncentracyjnych. Wybuch wojny przerwał działalność szkoły, a sam gmach zajęty został przez okupanta na biura dla nowej administracji. Po wyzwoleniu Poznania spod okupacji hitlerowskiej, w 1945 roku nowa władza, mimo braku zgody dawnego dyrektora gimnazjum, ulokowała w budynku Wojewódzką Komendę Milicji Obywatelskiej. W wyniku wytoczonego procesu sądowego Ks. Piotrowski odzyskał budynek, jednak nie na długo, gdyż nieproszony lokator wszczął proces wywłaszczeniowy. Orzeczenie o wywłaszczeniu nieruchomości będącej własnością ks. Czesława Piotrowskiego wydano 20 stycznia 1956 roku. Budynek miał nadal służyć Milicji Obywatelskiej, jednak w grudniu tego roku, władze postanowiły o przeniesieniu do niego z ul. Bosej, liceum ogólnokształcącego, działającego dotychczas przy Szkole Podstawowej nr 10. Wraz z budynkiem przejęło ono imię swej poprzedniczki. Odtąd w gmachu zaczęło funkcjonować VIII Liceum Ogólnokształcące im. Adama Mickiewicza, znane jako „Ósemka”. Ks. Czesław Piotrowski zmarł w 1963 roku po wieloletniej chorobie. W testamencie swoim spadkobiercą ustanowił Ks. Arcybiskupa Antoniego Baraniaka, po którym majątek odziedziczyła Archidiecezja Poznańska.
W 2006 r. Minister Transportu i Budownictwa stwierdził nieważność decyzji wywłaszczeniowej z 1956 roku, uznając iż została ona wydana z rażącym naruszeniem prawa. W ten sposób Archidiecezja Poznańska stała się właścicielem nieruchomości należących dawniej do Ks. Piotrowskiego. W 2012 roku władze miasta Poznania podjęły decyzję o opuszczeniu przez VIII Liceum Ogólnokształcące budynku przy ul. Głogowskiej 92 i oddaniu go prawnemu właścicielowi. Archidiecezja Poznańska ostatecznie odzyskała budynek w 2014 r. Po przeprowadzce, budynek poddano generalnemu remontowi, zakończonemu we wrześniu 2015 r. Do odnowionego gmachu wprowadziły się ponownie szkoły katolickie: Publiczne Gimnazjum Katolickie im. św. Stanisława Kostki oraz Publiczne Liceum Ogólnokształcące Katolickiego Stowarzyszenia Wychowawców im. bł. Natalii Tułasiewicz.